سفیر عربستان سعودی در کابل در دیدار با معاون اداری نخست وزیر حکومت طالبان از تمایل کشورش برای گسترش روابط دیپلوماتیک با افغانستان خبر داد.

 فیصل بن طلق گفت: عربستان سعودی و افغانستان به عنوان دو کشور مسلمان و دوست دارای روابط دیرینه در زمینه های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی هستند.

 او در ادامه از تلاش ریاض برای گسترش و تقویت روابط میان افغانستان و عربستان خبر داد.

 فیصل بن طلق در ادامه با اشاره به مبارزه حکومت طالبان با مواد مخدر و بهترشدن وضعیت امنیتی در افغانستان تصریح کرد که با توجه به ظرفیت دو کشور این روابط می تواند ارتقأ پیدا کند و دولت عربستان سعودی از ارتقا و گسترش روابط با حکومت طالبان استقبال می کند.

 عبدالسلام حنفی نیز در این دیدار عربستان را کشوری مهم و تاثیرگذار در جهان اسلام خواند و از تمایل حکومت طالبان برای گسترش روابط با ریاض خبر داد.

 سفر سفیر عربستان به کابل در شرایطی صورت می گیرد که عربستان سعودی در ۳ سال گذشته سفارتخانه خود در افغانستان را بسته نگه داشته بود.

 رهبران طالبان نیز علیرغم سفرهای غیر رسمی برای ادای مناسک حج، پیش از این تمایل چندانی به برقراری روابط گسترده با رژیم ریاض نشان نداده بودند.

 در حاشیه نشست سوم دوحه اما حکومت طالبان ادعا کردند که در دیدار با نماینده عربستان در این نشست، ریاض از تمایل خود برای بازگشایی سفارتخانه اش در کابل خبر داده است؛ خبری که به سرعت به سفر بحث برانگیز اخیر سراج الدین حقانی و عبدالحق وثیق به امارات متحده عربی و سپس عربستان سعودی ارتباط داده شد.

 کارشناسان مسائل منطقه می گویند که عربستان سعودی در پی سرمایه گذاری بر طیفی از رهبران حکومت طالبان است که به غرب تمایل دارند، با ایران مخالف هستند و نسبت به سیاست خارجی یکجانبه طالبان کندهاری برای برقراری و توسعه روابط با قطر و کشورهای همسو با آن معترض اند.

 به باور این دسته از کارشناسان، سفر سراج الدین حقانی به امارات متحده عربی و بلافاصله پس از آن به عربستان سعودی، اگرچه به بهانه ادای مناسک حج صورت گرفت؛ اما بخشی از تلاش ها برای احیای روابط سنتی سعودی ها با حکومت طالبان بود؛ طالبانی که نظر می رسد مقهور قدرت کندهار شده اند و در دوره دوم سیطره طالبان بر سرنوشت افغانستان در حاشیه قرار گرفته اند.

 عربستان سعودی در کنار امارات متحده عربی و پاکستان یکی از سه کشوری بود که در دوره اول، رژیم طالبان را به رسمیت شناخته بود. بنابراین قطع کامل روابط عربستان با حکومت طالبان غیرواقع بینانه و چه بسا حتی نابخردانه به نظر می رسید.

 با این وجود هیچکس تردیدی ندارد که عربستان سعودی در معادلات منطقه ای، رقیب سنتی قطر و ایران محسوب می شود و هرگز نباید انتظار داشت که نزدیکی یکی از رژیم ها یا بازیگران منطقه ای به دوحه و تهران همزمان منجر به نزدیکی آن به ریاض نیز شود. این واقعیت در مورد حکومت طالبان نیز صدق می کند؛ طالبانی که از رهگذر قطر به قدرت بازگشتند و برای تامین منافع منطقه ای خود وارد تعاملات گسترده با تهران شدند.

 با این وجود، سفر سراج الدین حقانی به امارات متحده عربی و عربستان سعودی نشان داد که ریاض طی سه سال گذشته بی تفاوت نبوده است.

 به نظر می رسد که زد و بندها میان شاهزاده های حاکم بر عربستان سعودی و طیف مخالف ملا هبت الله آخندزاده و حلقه کندهار در تشکیلات طالبان به طور پنهانی جریان داشته است.

به این ترتیب اکنون که جنگ قدرت میان کابل و کندهار به اوج خود رسیده و با سفر پرحاشیه اخیر سراج الدین حقانی به دو کشور عربی وارد مرحله جدید و جدی گردیده، بازگشت سفیر عربستان به کابل، فرای اهداف دیگر، حامل این پیام مهم نیز است که عربستان سعودی در جنگ قدرت داخلی طالبان، جانب مهره های ضد کندهار را خواهد گرفت و برای تقویت اردوی سراج الدین حقانی و حفاظت از پایگاه متحدان سنتی خود در صفوف طالبان تنها چند روز پس از اعلام رسمی در نشست دوحه دست به ترمیم و بازسازی روابط پرچالش خود با طالبان دوم زده است.

با این وجود اما نباید انتظار داشت که عربستان سعودی راهی هموار و آسان برای دستیابی به اهداف استراتژیک و نقش آفرینی در بازی های ژئوپلیتیک بر محور افغانستان در پیش داشته باشد.

 صرف نظر از اینکه بازگشت سفیر عربستان به افغانستان و بازگشایی سفارتخانه ریاض در کابل چه تاثیری بر جنگ قدرت جاری میان جناح های رقیب در تشکیلات طالبان خواهد گذاشت، این امر حامل این پیام هشدارآمیز نیز است که رقابت های ویرانگر، جنگ های نیابتی، تقابل های منطقه ای در میدان افغانستان و تغییر سریع معادلات ژئوپلیتیک تحت تاثیر این تقابل ها بار دیگر احیا خواهد شد؛ چیزی که با توجه به تجربه های گذشته و نقش منفی و ویرانگر عربستان سعودی در نبردهای نیابتی، توسعه تروریزم فرامرزی، تزریق پترودالرها به جریان های افراط گرا و رادیکال تروریستی، دامن زدن به تنش های فرقه ای و تقویت جریان های سلفی و تکفیری، هرگز به نفع مردم افغانستان نیست و پیام آور آینده ای تاریک و مبهم و نگران کننده خواهد بود.  محمدرضا امینی

لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/32474

*	نـامـ و نـامـ خـانوادگی
*	نظر شما
چهار عدد تصوير را عينا در زير بنويسيد.
*

	خطر بازی با کارت تروریزم برای بازیگران اصلی آن
	ترامپ؛ گورباچُف امریکایی، آیا تاریخ تکرار می شود؟
	امریکا و پاکستان با کارت تروریزم وارد بازی تازه می شوند
	سخنرانی ترامپ در کنگره شکاف ملی ایجاد شده در امریکا را عمیق‌تر می‌کند
	سنگسار مجازی یک دختر!
	حکومت طالبان و پاکستان از همدیگر چه می‌خواهند؟
	قهرمان سازی زلنسکی از سوی رسانه های غربی؟
	تاثیر نزدیکی امریکا و روسیه بر رابطه تهران و مسکو چه خواهد بود؟
	افزایش سفر های مقامات پاکستانی به کشورهای منطقه
	اختلاف مواضع عربستان و مصر در خصوص سوریه
	حکمتیار: در افغانستان همه دست به ماشه اند
	انتقال میزبانی کنفرانس امنیتی هرات؛ از آسیا به اروپا
	بررسی علل سقوط دولت‌ها در سوریه و افغانستان
	بازی خطرناک اردوغان در سوریه و آینده تاریک خاورمیانه
	سابقه واشنگتن در تعامل با تروریزم
	اتحادیه اروپا؛ مانع جدید در روند صلح ارمنستان با آذربایجان؟
	داعش در افغانستان جسورتر شده است
	جایگاه ایران در آبنده سوریه چیست؟
	ترور خلیل‌‌الرحمان حقانی؛ چند ابهام و یک اتهام
	سقوط اسد، خاورمیانه به کام افراطگرایی
	آیا ایران فرماندهان و نیروهایش را از سوریه خارج می‌کند؟
	افزایش تقویت روابط با حکومت طالبان از سوی چین
	آیا زمان برقراری آتش بس در غزه فرا رسیده است؟
	ترس بزرگ پاکستان از شبکه حقانی
	بازی پاکستان با کارت مهاجران علیه طالبان